Papieski astronom ocenił, iż koncepcja istnienia w kosmosie inteligentnych form życia nie wyklucza się z nauczaniem chrześcijańskim. „Jest więc możliwe, że we wszechświecie istnieją inne formy życia” – istnienia inteligentnego życia na innych planetach od wieków zajmuje wyobraźnię ludzkości, niezależnie od narodowości, religii czy kultury. Czy jego ewentualne odkrycie, nie mówiąc już o istnieniu w kosmosie istot rozumnych, byłoby – jak twierdzą niektórzy – ostatecznym podważeniem nauczania chrześcijańskiego?Kościół i życie pozaziemskieMisja łazika kosmicznego „Perseverance” na Marsie, którą z zapartym tchem śledzi od początku marca br. cały świat, zapisze się w kalendarium największych odkryć astronomicznych ludzkości. Dzięki niej mogliśmy poznać i obejrzeć pierwsze kolorowe zdjęcia i filmy, a nawet autentyczne dźwięki z Czerwonej także:Dlaczego o. Kolbe chciał polecieć w kosmos?Kilka lat wcześniej równie wielkie nadziej wiązano z marsjańską misją łazika „Curiosity”. Historia misji kosmicznych, zarówno na Marsie jak i na Księżycu liczy już ponad pół wieku i angażują się w nią największe światowe mocarstwa: USA, Rosja i Chiny, a ostatnio także – kraje częściej mówi się również o kolonizacji najbliższej nam planety Układu Słonecznego. W związku z tymi odkryciami odżyło mające już wielowiekową historię pytanie, czy w całym, nieogarnionym kosmosie jesteśmy sami i czy istnieją pozaziemskie formy życia, a nawet inne odnosi się do tego zagadnienia chrześcijaństwo? Czy Kościół w sposób zdecydowany odrzuca możliwość istnienia życia lub istot rozumnych na innych planetach? Czy rzeczywiście odkrycie innych form życia niż ziemskie stanowiłoby zakwestionowanie historii stworzenia świata i człowieka, którą znamy z Pisma Świętego i tradycji apostolskiej?Biblia a kosmosDość częstym argumentem padającym w dyskusjach na temat możliwości istnienia różnych form życia w kosmosie jest stwierdzenie, że Pismo Święte i Ewangelia w żadnym swoim fragmencie nie wskazują lub nawet nie sugerują, że poza Ziemią mogą istnieć miejsca, gdzie trwa życie. A tym bardziej, że żyją w nich różnego rodzaju istoty: zwierzęta lub ludzie, obdarzeni inteligencją i Biblii znajdziemy sporo wzmianek dotyczących gwiazd lub przestrzeni kosmicznej, ale najczęściej ciała niebieskie występują w nich po prostu jako elementy stworzonej przez Boga przyrody. Podobnie jak morza, góry, lasy lub też zjawiska atmosferyczne w rodzaju burz, deszczów, chłodów i mają one znaczenie symboliczne. Pokazują chwałę i wszechmoc Stwórcy. Tego rodzaju znaczenie widzimy w obietnicach Boga danych Abrahamowi, dotyczących jego potomstwa (15 rozdział Księgi Rodzaju). I analogicznych obietnic wobec Mojżesza (Wj 32,13), gdzie niezliczona ilość gwiazd na niebie stanowi metaforę dobrostanu i Psalmie 136, stanowiącym wielką pochwałę Bożej wielkości słyszymy słowa: „On uczynił wielkie światła,/ bo Jego łaska na wieki/ Słońce, by dniem władało,/ bo Jego łaska na wieki./ Księżyc i gwiazdy, by władały nocą”.Stworzenie świataPierwsze wzmianki o przestrzeni wokół Ziemi znajdujemy w 1 rozdziale Księgi Rodzaju w opisie stworzenia świata. W symbolicznym drugim dniu stworzenia:Bóg rzekł: «Niechaj powstanie sklepienie w środku wód i niechaj ono oddzieli jedne wody od drugich!» Uczyniwszy to sklepienie, Bóg oddzielił wody pod sklepieniem od wód ponad sklepieniem; a gdy tak się stało, Bóg nazwał to sklepienie trzeciego dnia mamy do czynienia ze stworzeniem gwiazd, planet, galaktyk i kosmosu. Czytamy więc o słowach Stwórcy:Niechaj powstaną ciała niebieskie, świecące na sklepieniu nieba, aby oddzielały dzień od nocy, aby wyznaczały pory roku, dni i lata; aby były ciałami jaśniejącymi na sklepieniu nieba i aby świeciły nad ziemią». I stało się tak. Bóg uczynił dwa duże ciała jaśniejące: większe, aby rządziło dniem, i mniejsze, aby rządziło nocą, oraz gwiazdy. I umieścił je Bóg na sklepieniu nieba, aby świeciły nad ziemią; aby rządziły dniem i nocą i oddzielały światłość od ciemności. A widział Bóg, że były tym kończą się informacje o stworzeniu przestrzeni kosmicznej. W ciągu kolejnych dni Bóg zajmował się już tylko urządzaniem życia na Ziemi: stworzeniem zwierząt, roślin i w końcu, także:Jezuita i potężny teleskop, czyli po co Watykan obserwuje niebo?Istoty niebieskieW Psalmie 8 natchniony autor wyraża podziw dla niezmierzonego dzieła Bożego stworzenia i zauważa: „Gdy patrzę na Twe niebo, dzieło Twych palców,/ księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził:/ czym jest człowiek, że o nim pamiętasz,/ i czym – syn człowieczy, że się nim zajmujesz”.W kolejnym wersie psalmu słyszymy jednak zagadkową formułę odnoszącą się do człowieka. „Uczyniłeś go niewiele mniejszym od istot niebieskich,/ chwałą i czcią go uwieńczyłeś”. Sformułowanie „istota niebieska” znajdziemy w tłumaczeniu Biblii Tysiąclecia, podczas gdy w wersji ks. Jakuba Wujka występuje tam słowo „aniołowie”. Podobnie w greckim przekładzie Starego Testamentu – Septuagincie – widnieje w tym miejscu termin „ἀγγέλους”, oznaczający obłokach niebieskichW Ewangeliach stosunkowo rzadko mamy do czynienia z aluzjami dotyczącymi kosmosu. Przy okazji Narodzenia Pańskiego pojawia się Gwiazda Betlejemska. Wydaje się ona jednak być swego rodzaju narzędziem, za pomocą którego Bóg komunikuje się z ludźmi w celu oznajmienia im kluczowych wydarzeń w historii również nie posługiwał się często symboliką związaną z przestrzenią niebieską. Robił tak zazwyczaj przy okazji zapowiedzi wydarzeń ostatecznych, chociażby w 24 rozdziale Ewangelii św. też po ucisku owych dni słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku; gwiazdy zaczną padać z nieba i moce niebios zostaną wstrząśnięte. Wówczas ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego i wtedy będą narzekać wszystkie narody ziemi; i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach niebieskich z wielką mocą i słowa Zbawiciela czytamy w 13 rozdziale Ewangelii św. Marka, zapowiadającym ponowne przyjście Chrystusa pod koniec formy życia Czy wszystkie powyższe tropy oznaczają, że należy jednoznacznie wykluczyć istnienie wszelkich form życia poza ziemią? Odpowiedźnie jest prosta. Zmarły w ubiegłym roku wybitny astronom i astrofizyk o. George V. Coyne, jezuita i długoletni szef Watykańskiego Obserwatorium Astronomicznego – powstałego już w XVI wieku za czasów pontyfikatu papieża Grzegorza XIII – wielokrotnie podkreślał, że Biblia koncentruje się na pokazaniu człowiekowi historii zbawienia. Nie należy jej jednak traktować jako podręcznika lub kroniki rozwoju szczegółowych nauk Pismo Święte dość jednoznacznie pokazuje, że cały proces stworzenia był owocem odwiecznego i nieprzeniknionego zamysłu Boga. Tak więc cały wszechświat, w tym przestrzeń kosmiczna, galaktyki, planety i ciała niebieskie oraz istniejące na nich, w przeszłości lub obecnie, hipotetyczne formy życia są wynikiem procesu stworzenia świata przez ma więc w rzeczywistości stworzonej elementów czy obszarów, które powstałyby poza planem Stwórcy, pochodziły od różnego rodzaju niezidentyfikowanych sił lub czynników istniejących poza także:Franciszek rozmawiał z astronautami na orbicie. Zadał inżynierowi kłopotliwe pytaniePapieski astronomAnalogicznie więc można podejść do wciąż hipotetycznego problemu istnienia w kosmosie form inteligentnego życia, w tym innych istot, bądź nawet ludzi. Kolejny papieski astronom, jezuita o. José Gabriel Funes, kierujący Watykańskim Obserwatorium w czasach pontyfikatów Benedykta XVI i Franciszka, w rozmowie z popularnonaukowym magazynem „Focus” w 2009 roku ocenił, iż koncepcja istnienia w kosmosie inteligentnych form życia nie wyklucza się z nauczaniem się, że istnieje blisko 100 miliardów konstelacji galaktycznych. I w każdej z nich znajduje się około 100 mln gwiazd, wokół których krążą planety. Można z tego wysnuć wniosek, że gdzieś istnieje planeta podobna do naszej. Jest więc możliwe, że we wszechświecie istnieją inne formy życia – stwierdził o. Funes jednak dodać, iż duchowny i naukowiec z humorem zaznaczał również w wielu wypowiedziach, iż pomimo nie dającej się wykluczyć hipotezy życia w kosmosie osobiście nie wierzy, że „spotka kiedykolwiek Pana Spocka” (fikcyjną postać kosmity, jednego z głównych bohaterów serialu s-f „Star Trek”).O. Funes często podkreślał, że ewentualne odkrycia kosmiczne i znalezienie nowych form życia we wszechświecie nie może być równoznaczne z wnioskiem, że istnieje jakiegoś rodzaju „drugi Chrystus” lub „inny bóg”. Warto pamiętać, że fakt Wcielenia Chrystusa jest jedynym i wyjątkowym wydarzeniem w dziejach ludzkości i w innej galaktyce?Nieco dalej w swoich rozważaniach idzie obecny główny astronom papieski, również jezuita, o. Guy J. Consolmagno, pełniący tę funkcję od 2015 roku. Gdy na Marsie NASA odkryło ślady istnienia wody w stanie ciekłym, astronom stwierdził, iż oceny, że odkrycia kosmiczne mogą spowodować wielki kryzys chrześcijaństwa, Kościoła i wiary są Bóg stworzył wszechświat, w której my jesteśmy jedynymi istotami, mówi to nam coś o nas i o Bogu. Jeżeli jednak Bóg stworzył wszechświat, w którym życie może znajdować się w każdym jego miejscu, przynosi nam to nieco inny obraz Boga. Ale równocześnie pozwoliłoby nam poznać lepiej obraz naszego Stworzyciela – przyznał wtedy o. interpretować te słowa? Wydaje się, że podobnie jak w przypadku innych opinii papieskich astronomów. Jeżeli gdziekolwiek poza Ziemią istniałyby różne formy życia, w tym nawet hipotetyczne istoty rozumne, pochodziłyby one, podobnie jak życie na Ziemi, tylko i wyłącznie od Boga. Byłyby po prostu kolejnym owocemdzieła stworzenia te hipotetyczne istoty byłyby podobne do ludzi pod względem inteligencji i psychologii, oznaczałoby, że obdarzone są przez Stwórcę duszą nieśmiertelną. Idąc dalej tym tokiem rozumowania, zakładając, iż nie poznały one Boga, mogłyby również zostać objęte ewangelizacją. Jako osoby powołane do bycia w Kościele, mającym charakter uniwersalny i są to rozważania i wnioski o charakterze czysto teoretycznym. Jako że do tej pory nikt na Ziemi nie odkrył faktu istnienia w kosmosie istot ludzkich lub inteligentnych, ani nie podał wiarygodnych dowodów spotkania z nimi.„Ochrzciłbym kosmitę”Z drugiej jednak strony, warto podkreślić, iż Kościół nie uznaje teorii głoszonych przez nowe, niekiedy radykalne grupy religijne i parareligijne, głoszące mieszankę hipotez mistycznych, parapsychologicznych oraz przekonań z literatury s-f i fantasy, stawiających wnioski o aktywności pozaziemskich istot i sił kosmicznych wpływających na ludzkie życie.„Oczywiście ochrzciłbym kosmitę, gdyby wyraził taką chęć” – często zaznaczał, oczywiście nie bez przymrużenia oka, obecny astronom podobny sposób wydaje się to widzieć papież Franciszek. W zauważonej przez media homilii w 2014 roku stwierdził, że mógłby ochrzcić istoty pozaziemskie, które przybyły do Watykanu i poprosiły o chrzest. „Kim jesteśmy, aby zamykać przed kimkolwiek drzwi? Nawet przed Marsjanami?” – mówił wówczas Franciszka są przede wszystkim przenośnią, pokazującą powszechność, uniwersalność i otwartość chrześcijaństwa, którego nikogo nie wyklucza. Niemniej, tkwi w nich wielki ładunek optymizmu i nadziei. Oto przestrzeń działania Chrystusa i jego łaski jest zupełnie nieograniczona i obejmuje cały stworzony obdarzając nas rozumem, pozwolił nam na ciągłe odkrywanie świata stworzonego, w tym kosmosu. Badanie wszechświata za pomocą narzędzi nauki może być również formą poznawania samego na podst.: także:Zmarł „astronom Jana Pawła II”. Wybitny naukowiec, astrofizyk i kapłan
Vesmír či kosmos (z řeckého κόσμος, ozdoba, šperk ale později také vše uspořádané, řádné a jisté, vesmír) je souhrnné označení veškeré hmoty, energie a časoprostoru, který je obsahuje. [2] Zahrnuje tedy hvězdy, planety, galaxie, mezigalaktický prostor, temnou hmotu a další.
Sklep Muzyka Dla dzieci Bajki czytane/Wiersze Data premiery: 2017-05-26 Rok nagrania: 2017 Rodzaj opakowania: Jewel Case Producent: Polskie Nagrania Seria: Bajki Polskich Nagrań Oferta : 18,99 zł 18,99 zł Produkt u dostawcy Wysyłamy w 48 godzin Oferta ART-BOX : 22,90 zł Oferta dvdmax : 22,99 zł Wszystkie oferty Najczęściej kupowane razem "Posłuchaj" "Posłuchaj" Płyta 1 1. Dzieci pana Astronoma 2. Teleskopki puszczają zajączki 3. Pan Astronom mowi o słońcu a dzieci piszą list 4. Pan Astronom mówi o planetach 5. Zabawa w planety 6. Dzieci stawiają pomnik 7. Gra w słoneczko 8. Pan Astronom opowiada o Księżycu 9. Ksiezycowe sny 10. Opowiastka o rodzinie i o gwiazdkach 11. Opowiastka o gwiazdozbiorach i Zodiaku 12. Urodzinowa wyprawa do zoo Opis Opis Czy wiecie, jak zbudowany jest Kosmos? Jeśli nie, to koniecznie posłuchajcie tej bajki. „Dzieci Pana Astronoma” to pełna zabawnych przygód i piosenek bajka muzyczna autorstwa Wandy Chotomskiej z muzyką Adama niesfornych dzieci Teleskopek i Teleskopka, poprzez zabawę i dzięki opowieściom swojego taty poznają tajniki astronomii. Dowiadują się czym jest Kosmos, układ słoneczny, piszą też list do Słońca i odwiedzają zodiakalny ogród głosów użyczyli: Marian Kociniak, Krzysztof Kolberger, Maria Winiarska, Bożena Winiarska, Bożena Dykiel i inni. Dane szczegółowe Dane szczegółowe Tytuł: Dzieci pana Astronoma Seria: Bajki Polskich Nagrań Wykonawca: Various Artists Dystrybutor: Warner Music Poland Data premiery: 2017-05-26 Rok nagrania: 2017 Producent: Polskie Nagrania Nośnik: CD Liczba nośników: 1 Rodzaj opakowania: Jewel Case Wymiary w opakowaniu [mm]: 12 x 143 x 125 Indeks: 21453199 Recenzje Recenzje Dostawa i płatność Dostawa i płatność Prezentowane dane dotyczą zamówień dostarczanych i sprzedawanych przez empik. Wszystkie oferty Wszystkie oferty Empik Music Empik Music Inne tego wykonawcy W wersji cyfrowej Najczęściej kupowane Inne tego dystrybutora
Niewiele młodszy od Witelona astronom Franko również pochodził ze Śląska. Najprawdopodobniej studia odbył w Paryżu. W 1284 roku został odnotowany w tym mieście jako magister sztuk wyzwolonych. Znany był jako autor dzieła Traktatus turketi, opisującego istotny przyrząd astronomiczny – torkwetum. Służył on do określania kąta
SCENARIUSZ ZAJĘCIA Z EDUKACJI MATEMATYCZNEJGrupa: 5,6 latkiProwadząca: Bożena WichrowskaTemat kompleksowy: Kiedy patrzę w nieboTemat zajęcia: Zabawa dydaktyczna: „W kosmosie”- orientowanie się na kartce papieruCele ogólne: -zapoznanie z nazwami planet układu słonecznego- doskonalenie umiejętności liczenia-orientowanie się w przestrzeni i w schemacie własnego ciała-orientowanie się na kartce papieru-kształtowanie logicznego myślenia -uważne słuchanie, kolejne wypowiadanie się, zgodne współdziałanie w grupie-koncentrowanie uwagi na zdaniuCele operacyjne:Dziecko: -poznaje określenia: układ słoneczny, orbita, planety, rakieta, kosmonauta, -określa i porównuje wygląd planet układu słonecznego-posługuje się liczebnikami głównymi i porządkowymi w zakresie 10-zna budowę swojego ciała, rozpoznaje prawą i lewą stronę, nogę, rękę, itd., -wskazuje kierunki na kartce papieru-uważnie słucha wiersza, poleceń i wykonuje je, cierpliwie czeka na swoją kolej, zgodnie współdziała w grupie- korzysta z własnej wyobraźni podczas interpretacji ruchowej - bierze aktywny udział w zabawach- koncentruje się na wykonywanych zadaniachMetody:Słowne:-wiersz- wypowiedzi dzieci;- polecenia;- instrukcje;Czynne:-układanie;-naklejanie-kolorowanie-zabawy ruchoweOglądowe:-pokazAktywizujące:- opowieść ruchowaFormy pracy:- zbiorowa;- indywidualna;- grupowa;Pomoce dydaktyczne: wiersz, plansza z układem słonecznym, planety z papieru, napisy globalne- nazwy planet,cyfry, arkusz papieru z namalowanymi orbitami, znaczki dla dzieci- rakiety, koperty z elementami do naklejania, klej, kredki, kartki, magnetofon, płyta CD, PRZEBIEG ZAJĘCIA(Dzieci mają oznaczoną lewą rękę)I. Powitanie - dzieci stojąc w kole przekazują sobie księżycowy kamyk- Księżycowy kamyk puszczam w krąg , niechaj wróci do moich Wprowadzenie do nowej tematyki- zapoznanie z Układem słonecznym, uświadomienie dzieciom, że ziemia i inne planety układu, krążą wokół słońca po fragmentu wiersza W. Chotomskiej(po zmianach):„PAN ASTRONOM MÓWI O PLANETACH, z jednoczesnym pokazywaniem ich na tablicy demonstracyjnej. Wkoło Słońca biega sobieosiem planet dużych -w dzień i w nocy wciąż się kręcą,stale są w Ziemia, Mars i Jowisz,Merkury z Neptunem,Wenus, Saturn, Uran -wszystkie w jedną planet obok siebiekręci się bez końcai choć każda z nich jest inna,krążą wokół Zabawa dydaktyczna: „Układ słoneczny.”Na środku dywanu położony arkusz szarego papieru z narysowanymi i ponumerowanymi orbitami, na środku określanie kolorów i wielkości planet- wykonywanie poleceń, np. połóż planetę Merkury na pierwszej orbicie, Venus na drugiej orbicie, Ziemię na trzeciej orbicie...- posługiwanie się liczebnikami porządkowymi- przeliczanie planet-czytanie globalne kolejnych nazw planet IV. Opowieść ruchowa „Lecimy w kosmos” (wg K. Kutyła)Wybierzemy się teraz w kosmiczną podróż.... zanim wystartujemy musimy najpierw odpowiednio się ubrać, a więc wkładamy kosmiczny kombinezon - najpierw prawa, teraz lewa noga...gotowe?....jeśli tak to ...szuuuu.....zapinamy w naszych kosmicznych kombinezonach suwak...to jednak nie koniec naszej kosmicznej garderoby - nie mamy jeszcze butów, rękawic i kosmicznego hełmu... prawy but, teraz lewy but i gotowe. ..teraz prawa i lewa rękawica i na końcu hełm...Uwaga! Włączamy silnik: najpierw jedną, potem drugą ręką, zapinamy pasy, wyglądamy przez okno i 10, 9,8,7,6,5,4,3,2,1,0 - startujemy...lecimy wysoko, coraz wyżej i powoli „wchodzimy” w przestrzeń kosmiczną....uwaga turbulencje...zobaczcie z lewej strony mijamy burzę kosmiczną, w naszym kierunku leci mnóstwo odłamków skalnych...więc „gaz do dechy”!...uciekamy!.. musimy mocno skręcić w prawą stronę...udało się, możemy odetchnąć z ulgą – uff. Wyjrzycie przez okno z prawej strony z pewnością zobaczycie planetę - przyjrzyjcie się jej uważnie, to Mars, może zobaczycie na niej jakiegoś ufoludka? O, jest! Lądujmy na tej pięknej planecie, może uda nam się z nim przywitać. Trzy- czte-ry lądujemy! Podejdźmy do niego powoli, żeby się nie przestraszył! Może się z nim ładnie przywitamy? Co należy powiedzieć, jak się z kimś wita? ( dzień dobry). Czy macie jakieś pytania do kosmity? On powiedział, że nazywa się Ufuś i miło mu was poznać ( dz. zadają pytania, a nauczycielka udaje, że kosmita szepcze jej do ucha odpowiedzi.......ioioio...to ostrzeżenie, że kończy nam się tlen w kombinezonach, musimy więc wracać na Ziemię! Pożegnajmy się z naszym nowym przyjacielem. Znów wsiadamy do rakiet. Lecimy...spójrzcie przez okno czy widzicie Ziemię?...tak, to właśnie ta niebieska planeta ... uwaga trzymajcie się mocno za chwilę będą turbulencje...uwaga zbliżamy się do Ziemi...lądujemy...uff...udało się ...mamy za sobą pierwszy lot w kosmos...rozpinamy pasy, zdejmujemy rękawice, hełm, buty, kosmiczny skafander... Dziękuję Wam za wspólną kosmiczną podróż i zapraszam na Dzieci siedzą w kole na dywanie. Otrzymują kartki z bloku. Wykonują polecenia według instrukcji N- pokaż górny brzeg kartki, pokaż prawy górny róg kartki, pokaż lewy brzeg kartki... Zabawa ruchowa: „Rakiety na start” Dzieci otrzymują papierowe rakiety oznaczone cyframi 1- 4. Na sygnał N grupa kosmonautów z cyfrą wypowiedzianą przez N, rusza w kosmos -biega po sali przy muzyce, naśladując lot rakiety, pozostałe dzieci stoją nieruchomo, lub wirują- są planetami. Zabawa trwa dotąd, aż wszystkie grupy odbędą podróż. Co jakiś czas N wyznacza kierunek lotu hasłami: lecimy w lewo, prosto, tyłem, na dół, w prawo.... Zabawa dydaktyczna: : „W kosmosie”- orientacja przestrzenna na kartce siadają przy stolikach. Otrzymują kartki z bloku i koperty z obrazkami planety, astronauty, rakiety, słońca, księżyca, gwiazdy do objaśnia sposób wykonania zadania, np. połóż księżyc w prawym górnym rogu kartki, planetę na środku, kosmonautę na planecie..... po sprawdzeniu przez N poprawnego wykonaniu zadania, dzieci naklejają elementy i kolorują je. Następnie malują tło czarną kredką. VIII. Umieszczenie wykonanych prac na wystawie, podziękowanie za udział w zajęciu.
Czy wiecie, jak zbudowany jest Kosmos? Jeśli nie, to koniecznie posłuchajcie tej bajki. "Dzieci Pana Astronoma" to pełna zabawnych przygód i piosenek bajka muzyczna autorstwa Wandy Chotomskiej z muzyką Adama
Polecają:Dzieci pana AstronomaPrzy ulicy Astronomów,w jednym z bardzo wielu domów,mieszkał sobie razem z żonąroztargniony pan domu nie widziało go się,bo wciąż błądził po Kosmosie,przez ogromne teleskopy,których zresztą miał na kopy,przez soczewki i lunetybadał gwiazdy i kiedy przez teleskoppatrzył właśnie w dal niebieską,kiedy w nos mu Księżyc świecił,głos usłyszał: – Mamy dzieci!Urodziła nam się narazbardzo miłych bliźniąt para!Syn i córka – on i ona!Jakie nadać im imiona?Drogi mężu, pomyśl krzynę,jak się ma nazywać synek?– Teleskopek, droga żono –– rzekł natychmiast pan Astronom.– A córeczka? – Teleskopka!Teleskopki, no i kropka!Mija roczek, drugi, trzeci –jak na drożdżach rosną we dnie, rosną nocą,jedzą, piją oraz puszczają zajączkiDostępne w wersji pełnejDzieci śpiewają piosenkęDostępne w wersji pełnejPan Astronom mówi o SłońcuDostępne w wersji pełnejDzieci piszą list do SłońcaDostępne w wersji pełnejPan Astronom mówi o planetachDostępne w wersji pełnejDzieci bawią się w planetyDostępne w wersji pełnejDzieci stawiają pomnikDostępne w wersji pełnejPan Astronom mówi o KsiężycuDostępne w wersji pełnejDzieciom śnią się księżyceDostępne w wersji pełnejPan Astronom mówi o gwiazdachDostępne w wersji pełnejPan Astronom mówi o gwiazdozbiorachDostępne w wersji pełnejPan Astronom mówi o zodiakuDostępne w wersji pełnejWanda ChotomskaDzieci pana Astronoma© by Wanda Chotomska © by Wydawnictwo LiteraturaOkładka i ilustracje: Marta KurczewskaKonsultacja merytoryczna: Joanna Brząkała (Planetarium i Obserwatorium Astronomiczne im. Arego Sternfelda w Łodzi)Korekta: Lidia Kowalczyk, Joanna PijewskaWydanie VIIIw Wydawnictwie LiteraturaISBN 978-83-8208-920-2Wydawnictwo Literatura, Łódź 202091-334 Łódź, ul. Srebrna 41[email protected]tel. (42) zlecenie przygotowała Katarzyna Ossowska
Tytułowy pan Astronom to naukowiec, któremu rodzą się bliźnięta. Nadaje im imiona: Teleskop i Teleskopka. Dzieci dokazują, mają dużo energii. Pewnego razu pytają tatę dlaczego słońce świeci i otrzymują - a my wraz z nimi :) - obszerną, popularno-naukową odpowiedź.
Nie zapominajmy o poezji! Książek opisujących kosmos powstało tysiące. Niewiele jednak pisanych jest wierszem i rymem. Wspaniała pisarka dla dzieci, królowa literatury dziecięcej Wanda Chotomska, zaskakuje nas po raz kolejny dziełem swojego pióra. Tylko ona mogła nazwać dzieci pana Astronoma: Teleskopkiem i Teleskopką. Dzieci rosną i psocą, wtedy tata zabiera ich na spacer i opowiada o kosmosie. Właśnie tymi słowami: ”Słońce to kula gazów, to gwiazda rozżarzona, stąd właśnie płynie światło, stąd płynie ciepło do nas. Popatrzcie naokoło: to wszystko, co widzicie – świat roślin, ludzi, zwierząt – słońcu zawdzięcza życie.” Książka składa się z 13 rozdziałów. Pan Astronom mówi o: planetach, Księżycu, gwiazdach, zodiaku, gwiazdozbiorach. Warto zacytować kilka pięknych rymów: pięcie – prezencie, sprawę – niebawem, tato – na to, potrzeba – nieba. Cieszę się, że wraz z książką Wandy Chotomskiej mogłam wzbogacić świat moim dzieciom i rozszerzyć słownictwo, które w tekstach tej wyjątkowej autorki jest niezwykle melodyjne. Serdecznie polecam. Mama Kasia Data modyfikacji: 30 października 2014
swojemu ludowi ubiór na europejski. Astronom ogłosił po raz wtóry swoje odkrycie w roku 1920 - i tym razem był ubrany w elegancki frak. Cały świat mu uwierzył. Opowiedziałem wam te szczegóły o planecie B-612 i podałem numer ze względu na dorosłych. Dorośli są zakochani w cyfrach. Jeżeli opowiadacie im o nowym przyjacielu,
Czy wiecie, jak zbudowany jest Kosmos? Jeśli nie, to koniecznie posłuchajcie tej bajki. "Dzieci Pana Astronoma" to pełna zabawnych przygód i piosenek bajka muzyczna autorstwa Wandy Chotomskiej z muzyką Adama Markiewicza. Dwójka niesfornych dzieci, Teleskopek i Teleskopka, poprzez zabawę i dzięki opowieściom swojego taty poznają tajniki astronomii. Dowiadują się, czym jest Kosmos, Układ Słoneczny, piszą też list do Słońca i odwiedzają zodiakalny ogród zoologiczny. Postaciom głosów użyczyli: Marian Kociniak, Krzysztof Kolberger, Maria Winiarska, Bożena Winiarska, Bożena Dykiel i utworów:1. Dzieci pana Astronoma2. Teleskopki puszczają zajączki3. Pan Astronom mówi o słońcu, a dzieci piszą list4. Pan Astronom mówi o planetach5. Zabawa w planety6. Dzieci stawiają pomnik7. Gra w słoneczko8. Pan Astronom opowiada o Księżycu9. Księżycowe sny10. Opowiastka o rodzinie i o gwiazdkach11. Opowiastka o gwiazdozbiorach i Zodiaku12. Urodzinowa wyprawa do zoo Dostępna liczba sztukDostępność całkowita201 szt. (realizacja w naszym magazynie0 w punktach Bonito Darmowa dostawa już od 299,00 zł Składasz zamówienie wybierając wcześniej Paczkomat, w którym chciałbyś je odebrać. Otrzymujesz od nas wiadomość o nadaniu przesyłki. Otrzymujesz wiadomość e-mail oraz SMS od Paczkomatów InPost z informacją o dotarciu przesyłki do wybranego Paczkomatu. Wydanie przesyłki następuje po wpisaniu numeru telefonu i podaniu kodu, który jest w wiadomości SMS. Pamiętaj, że na odbiór przesyłki z Paczkomatu masz 48 godzin. Składasz zamówienie wybierając wcześniej miejsce, w którym chciałbyś je odebrać. Może to być placówka pocztowa, sklep Żabka, Freshmarket lub stacja Orlen. Otrzymujesz od nas wiadomość o nadaniu przesyłki. Otrzymujesz wiadomość e-mail oraz SMS od Poczty Polskiej z informacją o dotarciu przesyłki do wybranej placówki. Pracownik w placówce wyda przesyłkę po podaniu danych odbiorcy zgodnych z danymi na przesyłce oraz po okazaniu dowodu osobistego. Pamiętaj, że na odbiór przesyłki z placówki pocztowej masz 7 dni. Składasz zamówienie podając swój adres doręczenia. Otrzymujesz od nas wiadomość o nadaniu przesyłki Listonosz doręcza przesyłkę. Składasz zamówienie wybierając wcześniej kiosk, w którym chciałbyś je odebrać. Otrzymujesz od nas wiadomość o nadaniu przesyłki. Otrzymujesz SMS-a od firmy Orlen z informacją o dotarciu przesyłki do wybranego kiosku. Pracownik kiosku wydaje przesyłkę po podaniu otrzymanego w SMS-ie specjalnego kodu. Pamiętaj, że na odbiór przesyłki z kiosku masz 3 dni. Składasz zamówienie podając swój adres doręczenia. Otrzymujesz od nas wiadomość o nadaniu przesyłki. Kurier doręcza przesyłkę. Składasz zamówienie podając swój adres doręczenia. Otrzymujesz od nas wiadomość o nadaniu przesyłki. Kurier doręcza przesyłkę. * opcja płatności przy odbiorze kosztuje dodatkowo 2,00 zł
qD5DDE. puh5n59k5l.pages.dev/12puh5n59k5l.pages.dev/17puh5n59k5l.pages.dev/23puh5n59k5l.pages.dev/69puh5n59k5l.pages.dev/97puh5n59k5l.pages.dev/79puh5n59k5l.pages.dev/97puh5n59k5l.pages.dev/63
pan astronom mówi o planetach
